Bir dokunuş… Sadece bir hareket gibi görünse de, aslında ruhun evrene bıraktığı bir mühür. İnsan elleri, sadece maddi dünyaya ait değildir; onlar aynı zamanda sevginin, şefkatin ve enerjinin taşıyıcısıdır.
Parmak uçlarından yükselen görünmez bir enerji, belki evrenle kurulan sessiz bir bağın simgesi. Belki bir dua, belki bir teşekkür, belki de görünmeyen alemlere gönderilen bir mesaj… Sevgi, parmak uçlarında toplanıp titreşen bir ışık gibi yayılır. Bir selam, bir veda, bir umut...
Eller, duaların göğe yükseldiği, iyiliğin akıp gittiği, şefkatin bir bedenden diğerine aktığı kutsal bir köprüdür. Ve belki de bu işaret, "ben buradayım, sevginin bir parçasıyım, ruhum her şeyle bir" demenin en saf halidir.
BİR DOKUNUŞ
Öyleyse, bir an dur ve hisset… Parmaklarının ucunda titreşen o ince enerji, tüm varoluşun sana göz kırpışı olabilir mi?
Comments