Ebru Piroglu Durgut

ZAMANIN AVUÇLARI Bir kum saati… Zahiren iki camın arasında akıp giden kum zerrelerinden ibaret görünse de, hakikatte bir varlık ile...

Bir dokunuş… Sadece bir hareket gibi görünse de, aslında ruhun evrene bıraktığı bir mühür. İnsan elleri, sadece maddi dünyaya ait...

Beden, dünyaya kök salmış bir ağaç gibi, toprağa bağlıydı. Ayakları yeryüzüne mıhlanmış, zamanın çarklarında aşınan bir taş misali...